7/16/2014

യാത്രാമൊഴി



വിടവാങ്ങുന്നു ഞാനെന്‍ പ്രിയതമാ
എന്നമ്മതന്‍ മടിത്തട്ടിലേക്ക് 

തിരിച്ചേല്‍പ്പിക്കുന്നു നിന്‍ അരുമസന്താനങ്ങളെ
കൊടും കാട്ടില്‍ വളര്‍ന്നവരെങ്കിലും
വില്ലാളിവീരരായ് ശസ്ത്ര ശാസ്ത്രങ്ങളില്‍ 
കേമാരാണിന്നവര്‍ കയ്യേല്‍ക്കുക.... 

കൊട്ടാരസുഖത്തേക്കാള്‍ നിന്‍ സാമിപ്യം കൊതിച്ചവള്‍
കാട്ടിലും കൂട്ടായിരിക്കുവാന്‍ പോന്നവള്‍
കായും കനികളും മൃഷ്ട്ടാന്നമാക്കി
നിന്‍ നിഴലായ് കൂടിയോള്‍

കിരാതര്‍ തന്‍ നടുവിലും നിന്‍റെ നാമം ജപിച്ചിരുന്നു
അഗ്നിയില്‍ ചാടുവാന്‍ ചൊല്ലിയപ്പോഴും
ഒരുനേരം പോലും പഴിച്ചില്ല ഞാന്‍

കാടുകാണിക്കാനെന്ന പൊളി വേണ്ടായിരുന്നു
നിറവയറോടെ എന്നെ ഉപേക്ഷിക്കുന്ന വേളയില്‍
പോകുമായിരുന്നുഞാന്‍ സന്തോഷമോടെ
നിന്നിഷ്ടം ശിരസാല്‍ വഹിച്ചുകൊണ്ട്

പരിത്യജിച്ചു എന്നെ നീ പാതിവഴിയില്‍
എല്ലാം വിധിയെന്ന് കരുതുന്നു ഞാന്‍
കാഞ്ചന സീതയെ പ്രതിഷ്ഠിച്ച വേളയില്‍ തന്നെ
ഞാനാം സീത മരിച്ചു പോയീ

നന്ദി എന്നെ സ്നേഹിച്ച ജീവജാലങ്ങളെ
ബന്ധുമിത്രാദികളെ ....ദുഖത്തില്‍ തുണയായ താപസനേ
വിടനല്‍കി എന്നെ അനുഗ്രഹിക്ക .....

4 അഭിപ്രായങ്ങൾ:

KHARAAKSHARANGAL പറഞ്ഞു...

good

Sudheer Das പറഞ്ഞു...

നന്നായിട്ടുണ്ട് ഈ സീതായനം.

ajith പറഞ്ഞു...

ആശംസകള്‍

ഫൈസല്‍ ബാബു പറഞ്ഞു...

കൊള്ളാം